Λίγες εντυπώσεις από την(πρώτη από τις τρεις) sold-out συναυλία της Ελένης Καραϊνδρου στο Μέγαρο Μουσικής...
Στο πρώτο μέρος παρακολουθήσαμε το έργο Δαβίδ, μια σκηνική Καντάτα για μέτζο σοπράνο, βαρύτονο, βιόλα, όμποε, αφηγητή, ορχήστρα δωματίου και χορωδία που έχει γραφεί το 1980 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο...
Στο δεύτερο μέρος σειρά είχαν οι μουσικές της σιωπής του Manfred Eicher και της ECM με την ίδια την συνθέτιδα στο πιάνο...
Το τενόρο(!!) του Jan Garbarek, η βιόλα της Κιμ Κασκασιάν, η πολυπληθής ορχήστρα, ο φωτισμός, η καλλιτεχνική επιμέλεια του Manfred Eicher, έδωσαν μια ατμόσφαιρα μυσταγωγική και νοσταλγική απ' αυτές που μας έχει συνηθίσει η πολυγραφότατη συνθέτις...
«Το βαλς του γάμου», «Η σκόνη του Χρόνου», «ο Μελισσοκόμος», «Τοπίο στην Ομίχλη», «Το Βλέμμα του Οδυσσέα», «Ταξίδι στα Κύθηρα» , «Αιωνιότητα και μία μέρα»... όλα τα παραπάνω παρέλασαν από τις αισθήσεις μας και μας θύμισαν μεγάλες κινηματογραφικές και μουσικές στιγμές...
Ελένη Καραϊνδρου, μια προικισμένη και ταλαντούχος ελληνίδα συνθέτις, από τους λίγους εναπομείνατες έλληνες που μας κάνουν υπερήφανους με το ταλέντο, την τέχνη και την ποιότητά τους...
Συγχαρητήρια...